Η πρώτη ερώτηση: Τι είναι η
ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ Κίνηση;
Και η απάντηση: Η ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ Κίνηση είναι πριν απ’ όλα ένα σύνολο
ανθρώπων που τρέφουν βαθύτατη εκτίμηση ο ένας για τον άλλο. Κατά δεύτερο λόγο
είναι μία συσπείρωση ιδιωτικών εκπαιδευτικών θεμελιωμένη
πάνω σε συγκεκριμένες αρχές. Πολλοί από εμάς υπήρξαμε μέλη της ομώνυμης
παράταξης η οποία επί χρόνια πρωταγωνίστησε στο κίνημα των ιδιωτικών
εκπαιδευτικών και θεωρούμε ότι η σημερινή Ανανεωτική αποτελεί μια συνέχειά της.
Η
ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ Κίνηση είναι «κίνηση» σύμφωνα με τη σημασία που έδινε στον
όρο ο Ηράκλειτος όταν υποστήριζε ότι «τα πάντα αλλάζουν διαρκώς» και ότι το
μοναδικό πράγμα που δεν αλλάζει είναι η αδιάκοπη αλλαγή. Κάθε συνδικαλιστικό
κίνημα είναι ένας οργανισμός που
διαρκώς γερνάει γι αυτό και έχει ανάγκη από μια συνεχή ανανέωση των μεθόδων δράσης και των ιδεών.
Η δεύτερη ερώτηση: Ποιες είναι οι βασικές αρχές της ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ ;
Και
η απάντηση: Η πρώτη βασική Αρχή είναι «ο απόλυτος σεβασμός στην
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ του συνδικαλιστικού κινήματος» από κάθε μορφής κομματικά, κυβερνητικά
και εργοδοτικά κέντρα πράγμα που σημαίνει ότι «δεν νοείται κανενός είδους
μυστική συμφωνία του οποιουδήποτε μέλους της Κίνησης με κομματικό στέλεχος, με κυβερνητικό παράγοντα ή με εκπρόσωπο
της εργοδοσίας ».
Η δεύτερη
είναι η λεγόμενη ιδέα της ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΔΙΑΣΤΑΣΗΣ σύμφωνα με την οποία οι
διαστάσεις των διεκδικήσεών των εκπαιδευτικών είναι δύο και
ισοδύναμες.
Ο
εκπαιδευτικός δεν είναι μόνο εργαζόμενος, είναι και εκπαιδευτικός λειτουργός,
άνθρωπος δηλαδή στον οποίο η κοινωνία έχει εμπιστευτεί ένα λειτούργημα. Οφείλει
συνεπώς να διεκδικεί με την ίδια αυταπάρνηση, τόσο την εργασιακή του διασφάλιση
και τη βελτίωση των αποδοχών του, όσο και την αδιάκοπη βελτίωση της ποιότητας
της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Η ιδέα αυτή αποδέχεται ότι «η παροχή
εκπαίδευσης είναι κοινωνική αξία» και κατά συνέπεια δεν μπορεί να
προσδιορίζεται μόνο από τους νόμους της αγοράς και υιοθετεί την πεποίθηση ότι
«η διεκδίκηση μιας καλύτερης παιδείας είναι αίτημα που σχετίζεται με
τη ποιότητα της ζωής μας μέσα στις σχολικές αίθουσες, είναι συνεπώς αίτημα
συνδικαλιστικό».
Η τρίτη
είναι η ιδέα της ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ. Καθένας από εμάς τους χιλιάδες
εκπαιδευτικούς, τόσο της Ιδιωτικού όσο και του Δημόσιου σχολείου, είναι ένα πλάσμα ανεπανάληπτο. Χρειάζεται
ωστόσο να αναζητούμε διαρκώς «όχι
εκείνα που μας χωρίζουν αλλά εκείνα που μας ενώνουν». Είναι σοβαρή ανάγκη η
Αλληλεγγύη του ενός προς τους «άλλους» καθώς και εκείνη του Συνόλου για τον
καθένα από μας.
Η τέταρτη
είναι η Αρχή της ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗΣ. Η Κίνηση οφείλει να αναγνωρίζει ποιες από
τις επιλογές της αποδείχθηκαν εσφαλμένες και να το εκθέτει. Χρειάζεται να έχει
επίγνωση ότι δεν διαθέτει το μονοπώλιο της Αλήθειας αλλά ότι σε ορισμένα ζητήματα
μπορεί και οι άλλες παρατάξεις να έχουν προσεγγίσεις που ίσως και να είναι
σωστές.
Η πέμπτη
τέλος Αρχή είναι η Αρχή της ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ. Σύμφωνα με αυτήν ,
το κίνημα των εκπαιδευτικών
χρειάζεται και να στοχάζεται αλλά και – το σημαντικότερο - να βρίσκεται
σε αδιάκοπη δράση. Να έχει σε κάθε
στιγμή αποσαφηνισμένη στρατηγική και πρακτικές ξεκάθαρες αλλά και – το
κυριότερο - να τις εφαρμόζει στην πράξη, να είναι με άλλα λόγια αποτελεσματικό.
Η τρίτη ερώτηση. Σε τι διαφέρει η ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ από τις άλλες παρατάξεις;
α. Από την παράταξη «η Ενότητα» μας χωρίζει η βαθύτατα
αντιδημοκρατική λειτουργία της και η έλλειψη αλληλεγγύης ανάμεσα στα μέλη της .
Μας χωρίζει όμως και η κοσμοθεωρία της για το «τι είναι συνδικαλιστικό κίνημα»
δεδομένου ότι κατά τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζει τους Ιδιωτικούς
Εκπαιδευτικούς μόνο σαν ψηφοφόρους που θα επανεκλέγουν αδιάκοπα την ίδια
Διοίκηση. Η Ενότητα – μολονότι ξεκίνησε πριν από χρόνια ως μία συμπαράταξη με Αρχές –
εξελίχθηκε σε ένα σύνολο ανθρώπων οι οποίοι δεν υιοθετούν τις τέσσερις από τις πέντε παραπάνω
Αρχές.
β. Από τη ΔΑΚΕ μας χωρίζει τόσο η αντίληψή της για τη
σχέση που πρέπει να έχει το συνδικαλιστικό κίνημα με κυβερνητικά και εργοδοτικά
κέντρα όσο και η κοσμοθεωρία της για το
«τι είναι συνδικαλιστικό κίνημα» δεδομένου ότι η παράταξη αυτή - περισσότερο
μάλιστα και από την Ενότητα - αντιμετωπίζει τους Εκπαιδευτικούς μόνο σαν
ψηφοφόρους και όχι σαν κύτταρα ενός
οργανισμού που θα μπορούσε να αντλεί τη δύναμή του από την Αλληλεγγύη.
γ. Από τη ΑΣΠΙΔΕ
μας χωρίζει η αντίληψή της για
τη σχέση που πρέπει να έχει το συνδικαλιστικό κίνημα με κομματικά κέντρα, το
ισχνό ενδιαφέρον που δείχνει για τα ζητήματα της παρεχόμενης παιδείας και η
απόλυτη απουσία αυτοκριτικής. Στο θέμα της αρχής της Αλληλεγγύης η παράταξη αυτή έχει πεποιθήσεις που βρίσκονται κοντά
στις δικές μας.
Η τέταρτη ερώτηση. Τι προτείνει η
ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ για τη δράση του Συλλόγου;
Κατά
τα δύο τελευταία χρόνια ο Σύλλογος Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Αθήνας , ο ΣΙΕΛ, το
βασικό πρωτοβάθμιο κύτταρο της ΟΙΕΛΕ,
ακολούθησε μια απίστευτη διαδρομή παρακμής. Από ένα σύνολο 3000 περίπου ιδιωτικών
εκπαιδευτικών, στις δύο Γενικές
Συνελεύσεις που έγιναν στη διετία ήταν
120 παρόντες σε εκείνη του Νοεμβρίου 2003 και
μόνο 65 παρόντες στην πρόσφατη
του Οκτωβρίου 2004. Τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά είναι η χειρότερη Συνέλευση
στην ιστορία του Συλλόγου. Όσο για τη συμμετοχή σε απεργιακές κινητοποιήσεις τα
ποσοστά έπεσαν και σε κάτω από 10%.
Αν
δεχθούμε ότι το «πρόσωπο» ενός Συλλόγου είναι η Γενική του Συνέλευση και η
συμμετοχή στις κινητοποιήσεις, οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι η Διοίκηση που
εξελέγη στις προηγούμενες αρχαιρεσίες απέτυχε παταγωδώς.
Οι
ευθύνες της Διοίκησης είναι τεράστιες
δεδομένου ότι σε ορισμένες από τις επισκέψεις στα σχολεία η συμβουλή
ήταν «δεν χρειάζεται να έλθετε στη Συνέλευση, εκείνο που έχει σημασία είναι να
έρθετε να ψηφίσετε».
Αλλά
μεγάλες είναι και οι ευθύνες συναδέλφων, όπως ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας - και
όχι μόνον αυτός- οι οποίοι παρουσιάζονται ως υποψήφιοι στο ψηφοδέλτιο του ΣΙΕΛ,
ενώ έχουν εξ αρχής την πρόθεση να παραιτηθούν και επί χρόνια τώρα παραιτούνται
εκφράζοντες έτσι την απαξίωση στο βασικό κύτταρο του πρωτοβάθμιο Σωματείο μας.
Και
οι καιροί είναι δύσκολοι. Στην εποχή μας
συμβαίνουν εντυπωσιακές μειώσεις των ωραρίων των εργαζομένων
εκπαιδευτικών, πράγμα που σημαίνει ότι μετασχηματιζόμαστε σε ένα κλάδο
εργαζομένων με μερική απασχόληση. Ένας μεγάλος αριθμός εκπαιδευτικών εργάζεται
με φροντιστηριακή απασχόληση χωρίς οι συνάδελφοι αυτοί να καλύπτονται από το μισθολόγιό μας αλλά και
χωρίς να υπάρχει γι αυτούς κάποια συλλογική σύμβαση.
Το
σοβαρότερο είναι ότι σήμερα εμείς οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί βρισκόμαστε
ουσιαστικά χωρίς όραμα και χωρίς
κανενός είδους πίστη στην Αρχή της Αλληλεγγύης. Αυτό σημαίνει ότι αν κάτι δεν αλλάξει άμεσα θα έχουμε
ελάχιστες δυνατότητες αντίδρασης στις
διαφαινόμενες επιλογές της κυβέρνησης που απειλούν την εργασιακή μας διασφάλιση
και αλλά και την πεποίθηση ότι «η παροχή εκπαίδευσης συνιστά κοινωνική αξία».
Και
αν την πρώτη απειλή είναι ανάγκη να την αντιμετωπίσουμε μόνοι μας, αφού βέβαια
προηγουμένως διαμορφώσουμε το σοβαρότατο «όλοι εμείς» -που αυτή τη στιγμή είναι
συρρικνωμένο- για την δεύτερη από τις
απειλές είναι αναγκαίο να ξανασυναντηθούμε
με το μεγάλο κομμάτι των ελλήνων εκπαιδευτικών που είναι οι δάσκαλοι και
οι καθηγητές οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο.
Στις
εκλογές που έρχονται χρειάζεται να ψηφίσουμε ανθρώπους με πείρα και ηθικό
ανάστημα οι οποίοι μαζί με τους νεότερους θα αναλάβουν την ανασυγκρότηση
του Συλλόγου μας. Το εγχείρημα δεν είναι καθόλου εύκολο αλλά πρέπει προχωρήσουμε.
Πέτρος ΒΟΤΣΗΣ,
πρώην μέλος του Δ.Σ. του ΣΙΕΛ Νίτα ΓΕΩΡΓΟΥΛΗ , πρώην Πρόεδρος του ΣΙΕΛ,
Κωστούλα ΔΑΦΝΗ, Γενική Γραμματέας της ΟΙΕΛΕ,
Ανδρέας Ιωάννου ΚΑΣΣΕΤΑΣ, πρώην Πρόεδρος του ΣΙΕΛ ,
Βαλίνα ΚΥΡΙΑΖΗ, μέλος του Δ..Σ. της ΟΙΕΛΕ,
Μάρθα
ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ, Πρόεδρος του Συλλόγου καθηγητών
Ερασμείου
Άγγελος ΜΠΑΚΟΥΛΑΣ, πρώην μέλος του Δ.Σ του ΣΙΕΛ,
Γιάννης ΤΣΕΚΕΡΗΣ, πρώην μέλος του Δ. Σ. της
ΟΙΕΛΕ
Ντίνα ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ, Σχολή
Λίβανου
Κώστας ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ,
Ιόνιος Σχολή
Ρούλα
ΓΙΟΜΑΤΑΡΗ, Σχολή Θεομήτωρ, Θεανώ
ΙΑΤΡΙΔΟΥ, Σχολή Σιδερή,
Αναστασία ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗ, Σχολή
Χιλλ, Μάνια ΚΟΙΛΑΚΟΥ, Σχολή Ζηρίδη
Γιώργος ΚΟΝΤΟΣΤΑΥΛΟΣ, σχολή Κωστέα Γείτονα,
Φάνης
ΜΠΕΤΗΣ, Λεόντειος Νέας Σμύρνης,
Χρηστάκης ΝΕΟΚΛΕΟΥΣ, Λεόντειος Νέας Σμύρνης,
[
Την
ιδρυτική διακήρυξη υπογράφουν επίσης οι παλαιότεροι συνδικαλιστές του χώρου
Γιώργος
ΦΥΣΑΚΙΣ, πρώην Πρόεδρος της ΟΙΕΛΕ
Βαγγέλης
ΔΡΙΒΑΛΙΑΡΗΣ,
πρώην
Πρόεδρος της ΟΙΕΛΕ
Δημήτρης
ΚΩΣΤΑΡΑΚΟΣ, πρώην
Γενικός Γραμματέας της ΟΙΕΛΕ
Βασίλης
ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ, πρώην
Πρόεδρος της ΟΙΕΛΕ
Ιστοσελίδα της Ανανεωτικής στο Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο users.sch.gr/kassetas στο scripta manent