Τα χέρια των ανθρώπων, συνήθως
Οι Χιώτες πάντοτε
Οι όψεις του νομίσματος
Τα ζάρια στο τάβλι
Οι όχθες του ποταμού
Οι χορευτές στο τανγκό
Τα κεφάλια του δικέφαλου (Αεκάρα
και πάσης Ελλάδος)
Δυο δυο πέρασαν τα κορίτσια που
έλεγε κάποτε ο Σαββόπουλος
Οι φτερούγες του χελιδονιού, της
καρακάξας, του Γαβριήλ, του κότσυφα, του τρυγονιού, του Μιχαήλ, του
κορυδαλλού, της χήνας, του κορμοράνου
Ένα ζευγάρι γάντια
Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού
Τα δύο – και μόνο δύο- είδη ηλεκτρικού φορτίου
Δυο γιους είχες μανούλα μου, δυο
δέντρα δυο ποτάμια, δυο κάστρα βενετσάνικα, δυο κόσμους, δυο λαχτάρες
Τα πόδια του παγωνιού, της κότας, του ανθρώπου
Οι ρόδες, σε κάθε ποδήλατο
Οι πόλοι του μαγνήτη
Οι δύο τρόποι ύπαρξης –σωματίδιο και κύμα- κάθε
ηλεκτρονίου αλλά και κάθε οντότητας
Δυο δυο, στη μπανιέρα δυο δυο, που έλεγε κάποτε ο
Βαγγέλης Γερμανός
Ένα ζευγάρι ερωτευμένων περιστεριών
Τα δύο αυτιά κάθε ανθρώπου, κάθε αλόγου, κάθε
γάτου…
Τα μάτια του λαγού και τα μάτια της κουκουβάγιας
Τα φτερά του αεροπλάνου
Χονδρός και Λιγνός
Οι μεγάλοι αγαπημένοι και «αγαπημένοι» Ελευθέριος
Βενιζέλος και βασιλεύς Κωνσταντίνος, Ρωμαίος και Ιουλιέτα, ΚΚΕ και Συνασπισμός,
Κώστας Σημίτης και Κώστας Καραμανλής, Στάλιν και Τρότσκι, Δάντης και Βεατρίκη,
Ανδρέας Παπανδρέου και Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, Αβελάρδος και Ελοΐζα,
Τζανετάκος και Καρατζαφέρης
Δόκτωρ Τζέκυλ και Μίστερ Χάιντ
Ένα ζευγάρι παπούτσια
Αρσενικό και Θηλυκό
Ένα ζευγάρι εκπροσώπων της Ύλης και της Αντιύλης ( Ηλεκτρόνιο και ποζιτρόνιο, κουάρκ και
αντικουάρκ)
Οι κάλτσες
Όλες οι δυαδικές
σκέψεις της Μεταφυσικής που έχουν διαποτίσει την ανθρώπινη σκέψη (Είναι – Μη Είναι, Αληθές - Ψευδές, Ψυχή -Σώμα, Καλό - Κακό, Θετικό -
Αρνητικό…)
Ένα αμάξι με δυο άλογα, το ένα τ’ άλογο να είναι άσπρο όπως τα
όνειρα που έκανα παιδί, το άλλο άλογο να είναι μαύρο σαν την πικρή μου την
κατάμαυρη ζωή, πού ’ λεγε κάποτε ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Δυο πουλιά δυο περιστέρια ταξιδεύουνε
μέσα στ’ αστέρια , στο παλιό τραγούδι του Μίκη
Το συν και το πλην στη μπαταρία του αυτοκινήτου
Τα ημισφαίρια του ανθρώπινου εγκεφάλου
.