Την ανακηρύξαμε «βασιλεύουσα των απανταχού ελληνίδων καρυδιών», τόσες ΚΑΡΥΔΙΕΣ μαζεμένες σ’ έναν οικισμό, δύσκολο να συναντήσεις, τόσα τετραγωνικά μέτρα πολύτιμης, τον Αύγουστο, σκιάς κι όχι μιας σκιάς οποιασδήποτε, σκιάς τραγουδισμένης, κάτι ξέρουν κι οι ποιητές όταν μιλούν για τον ΒΑΘΥ της ίσκιο.

Κι όμως οι αγιασώτες πιο πολύ για τις ΚΑΣΤΑΝΙΕΣ τους περηφανεύονται παρά για τις ενήλικες καρυδιές τους.

Βρεθήκαμε στην Αγιάσο κι ήταν η δεύτερη φορά. Ξανασυναντηθήκαμε και με τον γεροπλάτανο, «πόσω χρονών είναι ;» «οκτακοσίων » μας είπε η γυναίκα κληρονόμος της υπαίθριας ταβέρνας που τον φιλοξενεί. « Παιδί του Μεσαίωνα, πιο γέρος κι από το βυζαντινό κάστρο της Μήθυμνας» κάναμε αθέλητα τη σύγκριση.

Η Αγιάσος μας αρέσει, δίχως να μπορούμε «αλγεβρικά» να το αποδείξουμε. Μπορεί τη γοητεία να μας την ασκεί το καλντερίμι, ίσως κι αυτή η ορεινή αναπνοή της πολιτείας, με τις γυναίκες να κεντάνε και να πλέκουν αλλά να κάνουν και συνεταιρισμούς για να προωθήσουν τα αμυγδαλωτά και τα «κουταλιού» με καρυδάκι, με καρπούζι και με βύσσινο, μπορεί οι παραδοσιακοί οικισμοί, ίσως και η συνύπαρξη των ομοειδών χριστιανικών και κομμουνιστικών πιστεύω, το δάσος με τις καστανιές που φυτρώνουν χωρίς κανείς να τις φυτέψει και οι καστανιές, όπως εξάλλου και οι καρυδιές, είναι πλάσματα που γδύνονται κάθε Νοέμβριο για να ξαναντυθούν με φύλλα νεογέννητα, δεν είναι όπως εκείνα τα αειθαλή -χειμώνα καλοκαίρι τα ίδια- και το δάσος που κάθε χρόνο γυμνώνεται να αγκαλιάζει όλο το νότιο βουνίσιο κομμάτι της, αν έχεις μοτοσικλέτα ή υπομονετικό αυτοκίνητο σε βγάζει στον πηγαιμό για το Πλωμάρι. Πάντως φεύγοντας, με αγορασμένα τα αμυγδαλωτά, είτε προς την πρωτεύουσα είτε προς τον Νότο, νιώθεις τα αποτυπώματα που σου άφησαν δυο εξαιρετικής αισθητικής εκκλησάκια, το ένα Παναγιά, το άλλο Πηγή ζωοδόχος, το καστανόδασο, μια αίσθηση αργαλειού, κι ας μην τον συνάντησες, ο ίσκιος από τις καρυδιές και πανω απ΄ όλα το ύφος μιας πολιτείας που χωρίς να έχει τίποτα το αιγαιοπελαγίτικο σου ασκεί μια μουσική γοητεία στο ρυθμό του «σ’ αγαπώ γιατί είσαι σύ».

Αύγουστος και Μόλυβος

επιστροφή στο SCRIPTA MANENT