Ανδρέας Ιωάννου Κασσέτας

Για κάθε μεμονωμένο άτομο,

οι χρωματικές παραδόσεις της κοινωνίας που μεγάλωσε,

η ηλικία του,

η κοινωνική του θέση,

οι θρησκευτικές πεποιθήσεις του,

ο κομφορμισμός του, και, πάνω απόλα ,

το ΦΥΛΟ –αρσενικό ή θηλυκό-

συμβάλλουν στο να διαμορφωθούν τα χρώματα της προσωπικής του εμφάνισης

Σε ορισμένες από τις χώρες που το Ισλάμ έχει κυρίαρχο ρόλο , η ενδυματολογική παλέτα είναι σχετικά φτωχή. Απουσιάζουν, σε μεγάλο βαθμό, τα χρώματα που θεωρούνται απρεπή, το κόκκινο, το ροζ, το κίτρινο , το πορτοκαλί και αποχρώσεις του μοβ και του πράσινου. Αφθονούν το γκρίζο το μαύρο το καφέ και το λευκό.

Σε παρόμοιο καθεστώς χρωμοφοβίας ήταν, πριν από μερικούς αιώνες και οι ευρωπαϊκές κοινωνίες της προτεσταντικής Μεταρρύθμισης. Για τον Λούθηρο το κόκκινο συμβολίζει την πολυτέλεια και την αμαρτία, για τον Καλβίνο το να στολίζεται κανείς είναι ακαθαρσία και το να μακιγιάρεται χυδαιότητα ενώ αργότερα οι προτεστάντες Ουγενότοι θα καταστρέφουν τα βιτρό των καθολικών. Γι αυτούς το χρώμα είναι ψιμύθιο, πολυτέλεια τέχνασμα, ψευδαίσθηση και σχετίζεται με την ανθρώπινη ματαιοδοξία, είναι ένοχο επειδή επιχειρεί να γοητεύσει και να αποπλανήσει.

Η αντίδραση των Καθολικών ήταν έντονη και θα τους οδηγήσει έως και στο μπαρόκ. Για την Αντιμεταρρύθμιση τίποτα δεν είναι υπερβολικά ωραίο για τον οίκο του θεού. Μάρμαρα, χρυσός, πολύτιμα μέταλλα, νωπογραφίες, βιτρό, αγάλματα, υφάσματα, πίνακες ζωγραφικής με εκθαμβωτικά χρώματα.

ΣΗΜΕΡΑ . Οι κοινωνίες του σήμερα με πλούσια παλέτα χρωμάτων είναι εκείνες που δεν γνώρισαν το Ισλάμ και την προτεσταντική ηθική. Κοινότητες ιθαγενών, κοινωνίες της Λατινικής Αμερικής, κοινότητες των Ινδιών είναι ορισμένες από αυτές.

Στις περισσότερες όμως κοινωνίες του Κόσμου,

το ΧΡΩΜΑ κυκλοφορεί

Επιστροφή στην πρώτη σελίδα με τα περιεχόμενα