Καθώς η εξέλιξη δεν περιλαμβάνεται στη διδακτέα ύλη του Λυκείου και είναι αμφίβολο αν διδάσκεται στη Γ΄τάξη Γυμνασίου (μια και κατά την πάγια συνήθεια των συγγραφέων των σχολικών βιβλίων έχει τοποθετηθεί στο τέλος του βιβλίου), είναι φυσικό ο εκπαιδευτικός να αναρωτιέται αν είναι επιτρεπτή η διδασκαλία της.

Στα ερωτήματα αυτά είναι σκόπιμο να αναφερθούν τα ακόλουθα:

• Η θεωρία της Εξέλιξης είναι το ενοποιητικό πλαίσιο όλων των Βιοεπιστημών. Αποτελεί τη γενίκευση που δεσπόζει σε όλα τα βιολογικά αντικείμενα, περισσότερο και από την κυτταρική θεωρία και το Μεντελισμό. Χωρίς τη διδασκαλία της η διδασκαλία της Συστηματικής γίνεται μια στείρα και χωρίς νόημα παράθεση των υπαρχουσών μορφών ζωής, η διδασκαλία της Μοριακής Βιολογίας περιπίπτει σε μια αναγωγιστική απλούστευση, ανίκανη να εξηγήσει στο μαθητή πώς έχει προκύψει η ποικιλομορφία των γενοτύπων και των φαινοτύπων, η Κυτταρική Βιολογία περιορίζεται σε μηχανιστικές περιγραφές δομών, φαινομενικά ανεξάρτητων από τις λειτουργίες που επιτελούν.

• Η διδασκαλία της Εξέλιξης χρειάζεται τόση "άδεια" για να διδαχτεί όσο η αρχή της διατήρησης της ενέργειας, σε οποιαδήποτε τάξη του Λυκείου, ή η ατομική θεωρία σε οποιαδήποτε τάξη του Γυμνασίου και του Λυκείου.

• Η Εξέλιξη ως ενοποιητικό πλαίσιο της Βιολογίας δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ένα κεφάλαιο του σχολικού βιβλίου, του οποίου η διδασκαλία είναι "νόμιμη" μόνο όταν περιλαμβάνεται στη διδακτέα ύλη, έχει καθορισμένη σειρά στη διδασκαλία κλπ. Αντιθέτως καθώς "τρυπώνει" σε κάθε διδακτικό αντικείμενο της Βιολογίας, μπορεί να εντάσσεται στη διδασκαλία όλων τους.

Η διδασκαλία της Εξέλιξης... σε αφιλόξενο περιβάλλον