ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ

Θεωρούμε τό σύστημα γήινη επιφάνεια - ατμόσφαιρα. Τό μέσο ισοζύγιο τής ακτινοβολίας τού συστήματος σέ παγκόσμια καί ετήσια βάση οπως έχει καθοριστεί από δορυφορικές μετρήσεις απαιτεί :

α) εισερχόμενη στό σύστημα ηλιακή ακτινοβολία πού αντιστοιχεί σέ 236 W/m-2 καί

β) τήν εκπεμπόμενη από τήν γήινη επιφάνεια ακτινοβολία πού αντιστοιχεί σέ 390 W/m-2

Η αρχή διατήρησης τής ενέργειας υπαγορεύει ότι η ακτινοβολία πού εγκαταλείπει τό σύστημα πρέπει νά αντιστοιχεί σέ  236 W/m-2 . Έτσι ενώ η ακτινοβολία πού εκπέμπεται από τήν γήινη επιφάνεια αντιστοιχεί σέ 390 W/m-2 η παρεμβολή τής ατμόσφαιρας τήν μειώνει σέ 236 W/m-2. Αυτή η μείωση τής μεγάλου μήκους κύματος ακτινοβολίας αναφέρεται σάν φαινόμενο θερμοκηπίου.

Τό 90% τής κατακρατούμενης από τήν ατμόσφαιρα γήινης ακτινοβολίας οφείλεται στήν ύπαρξη των υδρατμών, τού διοξειδίου τού άνθρακος καί τών νεφών μέ ενεργότερο συστατικό τούς υδρατμούς. Τό υπόλοιπο 10% τής κατακράτησης οφείλεται στό όζον, τό μεθάνιο καί τό υποξείδιο τού αζώτου.

Τά αέρια αυτά τού θερμοκηπίου απορροφούν τήν μεγάλου μήκους κύματος γήινη ακτινοβολία καί τήν εκπέμπουν πάλι πρός τό διάστημα. Επειδή όμως στήν τροπόσφαιρα ( πού είναι τό μεγαλύτερο τμήμα τής ατμόσφαιρας ) η θερμοκρασία ελαττώνεται βαθμιαία μέ τό ύψος, ένα αέριο τού θερμοκηπίου απορροφά τήν ακτινοβολία πού εκπέμπουν τά κατώτερα καί θερμότερα στρώματα καί εκπέμπει στά ανώτερα καί ψυχρότερα στρώματα. Δηλαδή τά αέρια τού θερμοκηπίου εκπέμπουν πρός τό διάστημα μικρότερη ακτινοβολία συγκριτικά μέ εκείνη πού δέχονται από τήν γήινη επιφάνεια. Συνεπώς κατακρατούν ένα μέρος τής ακτινοβολίας αυτής, γεγονός πού συνιστά τό φαινόμενο τού θερμοκηπίου.

Τήν μεγαλύτερη συνεισφορά στό φαινόμενο Θερμοκηπίου έχουν κατά σειρά οι υδρατμοί, τό διοξείδιο τού άνθρακος καί τά νέφη, πού δέν προέρχονται κατ' ανάγκη απ΄τίς ανθρώπινες δραστηριότητες. Συνεπώς τό φαινόμενο θερμοκηπίου είναι φυσικό φαινόμενο. Βεβαίως οι ανθρώπινες δραστηριότητες έχουν ως αποτέλεσμα τήν αύξηση τής συγκέντρωσης τών φυσικών αερίων τού θερμοκηπίου καθώς καί τήν έκλυσι νέων ιχνοστοιχείων, όπως τούς χλωροφθοράνθρακες αυξάνοντας έτσι τούς απορροφητές τής γήινης ακτινοβολίας καί μειώνοντας τήν εκπομπή της πρός τό διάστημα. Τελικά αυξάνει η διαθέσιμη ενέργεια στό σύστημα γήινη επιφάνεια - ατμόσφαιρα μέ συνέπεια τήν αύξηση τής επιφανειακής θερμοκρασίας. Δηλαδή οι ανθρώπινες δραστηριότητες ενισχύουν τό φαινόμενο θερμοκηπίου, δέν τό προκαλούν.

  Στό σχήμα φαίνεται η αύξηση τής θερμοκρασίας τού αέρα σέ παγκόσμια κλίμακα. Προκύπτει αύξηση τής τάξης τού 0.8 βαθμούς Κελσίου κατά τήν διάρκεια τού περασμένου αιώνα. 

 

  Στό διπλανό σχήμα φαίνεται η αύξηση τής συγκέντρωσης τού διοξειδίου τού άνθρακος από τό 1958 κυρίως λόγω τών ανθρωπίνων δραστηριοτήτων.