Ο αετός:

Ο αετός πάντα έκανε εντύπωση στον άνθρωπο λόγω του μεγέθους και της δύναμης του. θεωρούνταν πάντα ο βασιλιάς των αιθέρων. Το γράμμα Α του ιερογλυφικού συστήματος των Αιγυπτίων παριστάνεται με την εικόνα του αετού, που σημαίνει ζεστασιά της ζωής, την μέρα, την καταγωγή. Σε όλους τους λαούς υπήρξε το πτηνό των θεών και το σύμβολο της βασιλικής δύναμης. Γενικά στη μυθολογία είναι το πτηνό του ήλιου. Στην αρχαία Κίνα, "ying" είναι η λέξη για τον αετό και τον ήρωα. Στην αρχαία Συρία ο αετός ήταν ο ήλιος-Θεός.Στη ινδική μυθολογία είναι ο ίππος του Βισνού και ο αετός Garouda που ορμά από τα ύψη πάνω στο φίδι όπως περίπου στο Βυζαντινό ψηφιδωτό του 6ου αιώνα δίπλα. Πρώτα εμφανίζεται στην Μεσοποταμία, τον βλέπουμε δίπλα στο ανάγλυφο του Ιμντουγκούτ. Στην Ελληνική μυθολογία είναι το σύμβολο του Δία, που του φέρνει το βέλος όταν ετοιμάζεται για τον αγώνα ενάντια στους Τιτάνες. Στον διπλανό κύλικα σώζεται μία παράσταση του Λυκαίου Δία με τον αετό. Από τον 5ο αιώνα π.χ. έχομε νομίσματα τής Ολύνθου, της Ήλιδος, των Λακεδαιμονίων, της Ακράγαντος, με τον αετό σε διάφορες μορφές. Ο Πτολεμαίος ο Σωτήρ, που ίδρυσε το Ελληνοαιγυπτιακό κράτος, χρησιμοποιεί τον αετό σαν σύμβολο και έμβλημα του. Οι Δρυίδες είχαν τον αετό σύμβολο του θεού τους. Ο αετός είναι το σύμβολο των αθανάτων και της ανθρώπινης ψυχής. Είναι το έμβλημα της κοσμικής ισχύος. Για τους χριστιανούς είναι το σύμβολο του Αγίου Πνεύματος και του Ευαγγελιστού Ιωάννη. Κατά την χειροτονία νέου επισκόπου αυτός πατά πάνω σε ύφασμα (τον αετό) που απεικονίζεται αετός με ανοιγμένα φτερά. Στην παλαιοχριστιανική εποχή έμπαινε σε σαρκοφάγους σαν σύμβολο της αναστάσεως του Χριστού. Η σφίγγα της Αιγύπτου φέρει φτερά αετού που είναι το σύμβολο της γνώσης.

Στην προκολομβιανή Αμερική ο αετός εμφανίζεται με την έννοια της πνευματικής ουράνιας αρχής που αγωνίζεται ενάντια στο κατώτερο κόσμο. Η λέξη Quauhtli (αετός) είναι η 15η των 20 ημερών του ημερολογίου των Αζτέκων . Υπήρχαν δύο κατηγορίες πολεμιστών ελίτ μέσα στην κοινωνία των Αζτέκων ήταν οι αετοί και οι πολεμιστές ιαγουάρων. Οι αετοί αντιπροσώπευαν τους ουρανούς, και οι ιαγουάρος τη γη Ο αστερισμός Altair (αετός) των Αράβων έχει τοποθετηθεί πάνω από τον άνθρωπο με τον αμφορέα του υδροχόου, και τον ακολουθεί ώστε να μοιάζει ενωμένος μαζί του. Ο Γιούγκ συνδέει το σύμβολο του αετού με την έννοια του ύψους και της υπεροχής.
Ο αετός των Πτολεμαίων φαίνεται ότι πέρασε στους Ρωμαίους τον 2ο αιώνα π.χ. και γίνεται έμβλημα της λεγεώνας, και σημαία επί στρατηγού Μάριου το 80 π.χ. Διατηρήθηκε στα οικόσημα διάφορων Ευρωπαϊκών οίκων. Εμφανίζεται στο Βυζάντιο το 1057 επί Κομνηνού Ι. και παραμένει ως το 1453 με διάφορες παραλλαγές. Ο χρυσός αετός ήταν βασιλικό σύμβολο, ο ασημής αντιπροσώπευε την δεύτερη τάξη και οι μαύροι αετοί χρησιμοποιούνταν κατά την διάρκεια του πολέμου. Από το Βυζάντιο και μετά γίνεται σύμβολο δύναμης και βλέπουμε να χρησιμοποιείται από τον Ναπολέοντα το 1800, από την Αυστροουγγρική συμμαχία, από τον Χίτλερ και από άλλα σημερινά κράτη.
 

Στην οικοσημολογία

ο αετός είναι μετά τον λέοντα και το σταυρό το συχνότερα συναντώμενο σύμβολο. Οι αετοί που συναντάμε έχουν το κεφάλι στραμένο δεξιά ή αριστερά, τα φτερά πάνω ή κάτω, τα πόδια με νύχια ή όχι και ράμφος κόκκινο ή χρυσό. Μπορεί να κρατά την λεία του με τα νύχια ή το ράμφος να είναι ακέφαλος ή χωρίς πόδια. Οι μορφές αυτές είχαν το νόημα τους και επιβάλλονταν από τους ηγεμόνες για παρότρυνση κατορθωμάτων ή τιμωρία. Πολλές φορές εμφανίζονται περισσότεροι του ενός αετοί στον θυρεό χωρίς ράμφος και πόδια με τα πτερά κατεβασμένα τότε λέγονται αετιδείς (aiglons) ή νεαροί αετιδείς (alérions). Άλλες φορές εμφανίζονται μόνο τα φτερά ή μόνο ένα φτερό.